Özet:

Osmanlı’nın demokratikleşme ve açılım yıllarında devlet idarecileri ülkede yaşayan gayrimüslimler için eşit vatandaşlık hakları kabul ederek yayımladılar. Bu anlamda Osmanlı şehirlerinin birçoğunda olduğu gibi, Konya’da yaşayan azınlıklar da kendi eğitim kurumlarını açtılar. Tesis ettikleri bu okullarda eğitimin yanı sıra öğrenciler arasında birlikte iş yapma, arkadaşlık duygusunu geliştirme ve paylaşmayı kuvvetlendirecek sosyal faaliyetlere de yer verildi. Ön plana çıkarılan bu çalışmalar arasında edebiyat kulübü, müzik kulübü, koro ve orkestra kulübü, tiyatro kulübünün yanında matbaa tesisinde yardımcı eleman gereksinimini giderme ile ağaçlandırma ve yeşillendirme çalışmaları yapabilme alanında kurslar düzenlediler. Bunlardan da öte “Tanrıya Adanmışlık” adı altında Hristiyanlığı öğretecek, farklı dinlere mensup tüm öğrencilere hafta boyu öğretmenleri nezaretinde, Pazar günleri ise Papazlar eşliğinde dini dersler verdirdiler. Planlanan akşamlarda ise bunu, yine bütün öğrencilere yönelik dini vaaz, ilahi ve dua etkinlikleri şeklinde devam ettirdiler. Bu okullardan bunları yapanlar genelde Ermeni okullarıydı. Ermeni okullarının Konya sosyal hayatını etkileyecek ve halkıyla bütünleşecek daha farklı etkinlikleri de vardı. Bu faaliyetler yılda en az iki defa olmak üzere müzik konserleri ve tiyatro gösterileriydi. Tüm bu çalışmaların finansörü ise ABD’li misyonerlerin yanı sıra Konya’daki Alman tüccarlarıydı. Hatta Amerikalı misyonerler okul açma işini daha da ileri götürerek “yabancılara tanınan yasal haklardan” dolayı Konya’da yaşayan Ermeniler adına yeni okullar tesis ettiler.

Anahtar Kelimeler: