Özet:

Çalışma KOAH hastalarına uygulanan fan’ın solunum fonksiyon testleri, dispne ve yorgunluk düzeyine etkisini incelemek amacıyla yapıldı. Araştırmaya başlamadan önce gerekli tüm izinler alındı. Çalışma kriterlerine uygun olan hastalar müdahale (67) ve kontrol (64) grubuna ayrıldı. Hastaların solunum fonksiyon testleri için; zorlu vital kapasite (FVC), birinci saniyedeki zorlu ekspiratuvar volüm (FEV1) ve FEV1/FVC değerleri kullanıldı. Yorgunluk düzeyi; KOAH ve Astım Yorgunluk Ölçeği (KAYÖ), dispne düzeyi ise Medical Research Council Scale (MRCS) ve Visual Analog Scale (VAS) ile değerlendirildi. İlk görüşmede formların doldurulmasından ve solunum fonksiyon testlerinin kaydedilmesinden sonra, müdahale grubundaki hastalara fan kullanımı hakkında yüz yüze görüşme tekniği ile bireysel eğitim verildi ve haftalık telefon görüşmeleri ile hastaların evde fan kullanımına devam edip etmediği sekiz hafta boyunca kontrol edildi. Kontrol grubuna herhangi bir uygulama yapılmadı. Hem müdahale hem de kontrol grubuna; ilk değerlendirmeden sekiz hafta sonra KOAH ve Astım Yorgunluk Ölçeği, MRCS ve VAS yeniden uygulandı ve solunum fonksiyon testleri tekrarlanarak sonuçlar kaydedildi. Verilerin değerlendirilmesinde; Shaphiro Wilk, Student t, Mann whitney U, Willcoxen, Ki-kare, Mc Nemar, Kappa testleri kullanıldı. Çalışmanın sonunda; KOAH hastalarının “orta/şiddetli” düzeyde dispne ve yorgunluk yaşadığı, müdahale grubunun fan uygulaması sonrası dispne ve yorgunluk şiddetinin azaldığı, FVC, FEV1 ve FEV1/FVC düzeylerinin belirgin olarak arttığı görüldü. Bu doğrultuda KOAH tanısı alan hastalarda dispne ve yorgunluk düzeyinin azaltılması, solunum fonksiyon parametrelerinin olumlu yönde geliştirilmesi için hastalara fan uygulaması konusunda eğitim verilmesi önerilebilir.

Anahtar Kelimeler: