Görüntüleme
34
İndirme
12
Engellilere kolay ve erişilebilir ulaşım imkânları sunulması, Birleşmiş Milletler (BM) Engellilerin Haklarına İlişkin Sözleşme (2006)’nin taraf ülkelere yüklediği bir sorumluluktur. Deniz ulaşımında erişilebilirlik konusu ise, Uluslararası Denizcilik Örgütü (IMO) ve Avrupa Birliği (AB) normları ile düzenlenmiştir. Söz konusu uluslararası normlar, başta 5378 sayılı Engelliler Hakkında Kanun olmak üzere farklı zamanlarda ve kapsamlarda kabul edilen çeşitli düzenlemeler ile ulusal mevzuata aktarılmıştır. Bu çalışmada; deniz ulaşımında engelli yolcuların erişilebilirlik ve emniyetine ilişkin IMO ve AB normları ile Türkiye’nin ulusal mevzuatının karşılaştırması ve varsa ulusal mevzuattaki boşlukların belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla; öncelikle engellilik ve erişilebilirlik kavramları, dünyada ve Türkiye’de engellilerin durumu, engellilerin ihtiyaçları ve çevresel etkenler, Türkiye’de denizyolu ile yolcu taşımacılığının durumu, BM’nin “evrensel tasarım” ilkesi gibi literatüre ilişkin konular sistematik olarak incelenmiştir. Akabinde, yolcu gemilerinde/terminallerde engellilerin erişilebilirliği ve emniyetine ilişkin IMO ve AB normlarına göre Türkiye’nin ulusal mevzuatına yönelik bir boşluk analizi yapılmıştır. Sonuçta ise, incelenen IMO ve AB normlarının büyük ölçüde Türkiye’nin ulusal mevzuatına aktarılmış durumda olduğu belirlenmiştir. Ayrıca, yolcu terminalleri ve gemilerindeki ilgili ve sorumlu personelin erişilebilirlikle ilgili eğitimlerine ağırlık verilmesi konusu başta olmak üzere belirlenen bazı boşluklar ve etkin uygulama hakkında öneriler de sunulmuştur.
The provision of easy and accessible transportation facilities to persons with disabilities is a responsibility imposed on the States Parties by the United Nations Convention on the Rights of Persons with Disabilities (2006). The issue of accessibility in maritime transport is regulated by the International Maritime Organization (IMO) and the European Union (EU) standards. These international standards have been transmitted to national legislation with various regulations adopted at different times and in different scores, including the Disabled Act No. 5378 . This study aims to compare the IMO and EU standards on accessibility and safety of disabled passengers in maritime transportation with the national legislation of Turkey and, if necessary, to determine the gap in national legislation. For this purpose; first and foremost the concepts of disability and accessibility, the situation of disabled people in the world and in Turkey, the needs of disabled people and environmental factors, the situation of maritime and passenger transport in Turkey, the United Nations "universal design" principle, literature-related issues have been systematically studied. In the end, a vacuum analysis was carried out in accordance with the IMO and EU standards on accessibility and safety of persons with disabilities on passenger vessels/terminals. After all, it has been determined that the IMO and EU standards examined are largely transmitted to the national legislation of Turkey. Furthermore, there are recommendations on certain spaces and effective implementation, including the focus on the accessibility training of the relevant and responsible staff on passenger terminals and their ships.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
