Özet:

Nüfusun yaşlanması sadece gelişmiş ülkelere özgü bir süreç olmayıp, gelişmekte olan ülkelerde de gerçekleşen bir süreç olarak karşımıza çıkmaktadır. Yapı- lan araştırmalar, ülkemizin de yeni bir demografik yapıya geçmekte olduğunu göstermektedir. 2012 yılı itibariyle, tüm nüfus içinde 65 yaş ve üzeri nüfusun oranı % 7,5’dir. Mevcut demografik eğilimlerin devam edeceği varsayımından hareketle yapılan hesaplamalar, 21. yüzyılın tüm dünyadaki beklentilere paralel olarak Türkiye’de de yaşlı yüzyılı olacağına işaret etmektedir. Yaşlı nüfusun giderek yükselmesi farklı kuşakların bir aradalığını artırırken, aynı zamanda değişen yaş yapısı, kuşaklararası dayanışma ve işbirliğini de gündeme getirmektedir. Gençlerin yaşlı ve yaşlılığa bakış açısı, kuşaklararası dayanışma ve işbirliğinin mahiyetine ve gidişatına dair önemli ipuçları sunabilmektedir. Bu çalışma ile Karadeniz Teknik Üniversitesinde (KTÜ) öğrenim gören gençlerin “yaşlı ve yaşlılık algısını” ile bu algının kuşaklararası dayanışma ve işbirliğine ne yönde yansıdığını ortaya koymak amaçlanmıştır. Araştırmanın yöntemi mevcut durumu tespit etmeye yönelik olduğundan betimsel bir araştırmadır. Bu kapsamda, KTÜ’de öğrenim gören öğrencilerin genel profili, yaşlı ve yaşlılığa ilişkin bakış açılarını ortaya koymak amacıyla bir anket formu uygulanmıştır. Söz konusu anket formunda, gençlerin yaşlı ve yaşlılığı nasıl tanımladıkları, hangi yaş grubunu yaşlı olarak gördükleri, yaşlılık belirtilerinin neler olduğu, yaşlılığın olumlu-olumsuz yanları, yaşlılarla olan ilişkileri – iletişim sıklığı, iletişim şekli, birlikte neler yaptıkları- aile de yaşlının konumu vs. hakkında görüşleri alınmış- tr. Bunun için KTÜ’de öğrenim görmekte olan öğrenciler arasında 381 öğrenci ile yüz yüze görüşülerek anket çalışması yapılmıştır. Araştırma sonucunda genç- lerin yaşlılığa yönelik bakış açılarında olumsuz unsurlar tespit edilse de, kuşaklararası dayanışma ve işbirliğinin halen güçlü ve önemli olduğu, sürdürüldüğü sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler: