Özet:

Ülkelerin hazırladığı sosyal bilgiler öğretim programları, ders içerikleri bakımından farklılık taşısa da sosyal bilgiler ile ilgili NCSS (National Council for the Social Studies) tarafından yapılan tanımlamaların belli bir anlayışla hazırlanmış olması sebebiyle benzer yönlerinin daha fazla olduğu görülmüştür. Türkiye’de 1924, 1926, 1936, 1948, 1962, 1968 ve 1998 yıllarında farklı isimler altında olsa da sosyal bilgiler alanında program geliştirme çalışmaları yapılmıştır. 2004 yılına gelindiğinde sosyal bilgiler öğretim programında, dünyada meydana gelen gelişmeler ve bu alanda yapılan çalışmalar göz önünde bulundurularak bazı değişiklikler yapılmış, programda kazanımlara ve etkinliklere yer verilerek bilgi, beceri, değer ve kavram gibi konulara yer verilmiştir. Son olarak eğitim sisteminde 4+4+4 olarak da adlandırılan bazı değişikliklerle sosyal bilgiler dersi ilkokul 4. sınıflar ve ortaokul 5., 6. ve 7. sınıflar şeklinde yeniden düzenlenmiştir. Türkiye’de olduğu gibi Singapur’da da program çalışmaları, ilköğretim kademesinde 1984’te başlamış ve 1999’da tamamlanarak yürürlüğe girmiş, 2008 ve 2012 yıllarında revize edilmiştir. Ortaöğretim Sosyal Bilgiler Öğretim Programı ise 1. kademede 2005’te, 2. kademe ise 2006’da yürürlüğe girmiştir. Türkiye’de sosyal bilgiler dersi ve öğrenme alanları; bilgi, beceri, değer ve kavram boyutlarıyla ele alınarak “Sarmal Yaklaşım” doğrultusunda, Singapur’da ise, ilköğretim ve ortaöğretim kademesinde “Genişleyen Çevre Yaklaşımı” esas alınarak hazırlanmıştır. Bu çalışma, Türkiye ve Singapur’un 2000’li yıllarda program geliştirme çalışmaları doğrultusunda yürürlüğe koydukları sosyal bilgiler öğretim programlarının içeriğini analiz ederek benzerlik ve farklılıklarını ortaya koymayı amaçlamaktadır. Ayrıca bu araştırma, doküman incelemesi yöntemi kullanılarak hazırlanan nitel bir çalışmadır. Türkiye ve Singapur Sosyal Bilgiler Öğretim Programları’na baktığımızda kazanım ve etkinliklere yer verildiği, bunların bilgi, beceri, değer ve kavram gibi konularla zenginleştirildiği görülmüş, ölçme ve değerlendirmede ise genellikle süreç odaklılığın esas alındığı tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler: