Özet:

Hastaların hastanede kalış süresini kısaltmaya yönelik çabalar, bazı hastaların yeterince hazır olmadan taburcu edilmesine neden olabilmekte ve bu durum olumsuz sonuçlar doğurabilmektedir. Bu çalışmanın amacı 1) taburculuğa hazır olmanın boyutlarını etkileyen faktörlerin belirlenmesi, 2) bu boyutlara göre hasta sonuçlarının (taburcu olduktan sonra 30 gün içinde hastaneye plansız yeniden yatış, acil servis kullanımı ve ölüm) karşılaştırılması ve 3) bu boyutlarda taburculuğa hazır olma durumuna göre 30 gün içinde plansız yeniden yatış ve acil servis kullanımı için hastanede yapılan harcamaların karşılaştırılmasıdır. Araştırmanın evrenini Ankara’daki bir üniversite hastanesinin iç hastalıkları servislerinden 1.2.2015-31.1.2016 tarihleri arasında taburcu olan hastalar oluşturmaktadır. Araştırmaya katılan 1601 hastanın taburculuğa hazır olma durumlarının değerlendirilmesinde Weiss ve diğerleri (2014) tarafından geliştirilen Readiness for Hospital Discharge Scale/Short Form’un (RHDS/SF) Türkçe versiyonu kullanılmıştır. RHDS/SF’nin dört boyutu bulunmaktadır: Hastanın kişisel durumu, bilgisi, baş etme becerisi ve beklenen desteği. Tanımlayıcı istatistikler frekans, yüzde, birikimli yüzde, ortalama, standart sapma, ortanca (25.−75. yüzdelikler) değerler, çubuk ve kutu-çizgi grafikleri ile incelenmiştir. Çıkarımsal istatistiklerde ise ki-kare testi, iki ortalama arasındaki farkın önemlilik testi, Mann Whitney U testi, Spearman korelasyon katsayısı, eta katsayısı, Cramer V katsayısı, Pearson korelasyon katsayısı ve çoklu lojistik regresyon analizi kullanılmıştır. Hastalarfazla beklenen destek boyutunda,az ise bilgi boyutunda kendilerini taburculuğa hazır hissetmektedir. Yapılan çoklu lojistik regresyon analizlerine göre, hastaların taburculuğa hazır olma durumunun belirleyicileri RHDS/SF’nin dört boyutuna göre değişmektedir. Kişisel durum ve baş etme becerisi boyutlarında taburculuğa hazır olmayan hastaların; 30 gün içinde plansız yeniden yatış, ölüm ve olumsuz bir sonuçla (plansız yeniden yatış, acil servis kullanımı veya ölüm durumlarından herhangi biri ile) karşılaşma yüzdeleri daha yüksektir. Plansız yeniden yatış ve acil servis kullanımı için hastanede yapılan harcamalar, taburculuğa hazır olmanın boyutlarına göre anlamlı fark göstermemektedir. Hastaların özellikle kişisel durum ve baş etme becerisi boyutlarında taburculuğa hazır olma algıları değerlendirilmeli ve buna göre gerekli önlemler alınmalıdır.

Anahtar Kelimeler: