Özet:

Bu çalışma, Türkiye’de 68 öğrenci olaylarıyla başlayan, daha sonra da 68 kuşağı olarak tanımlanan sol kesimin dine yaklaşımlarının nasıl olduğunu ortaya koymayı amaçlamaktadır.68 Kuşağı, Dünya’ da 1968 öğrenci hareketleriyle kendisini duyuran, Batı’ da daha çok Yeni Sol, Maoist ve anti-emperyalist grupların etkili olduğu sosyal hareketlerde yer alanları tanımlamada kullanılmaktadır. Türkiye’de 68 Kuşağı, 1960’lı yıllarda Demokrat Parti uygulamalarına karşı başladı ve genel olarak emperyalizme, sömürgeciliğe ve gericiliğe karşı olan, Atatürkçülükile desteklenmiş, Marksizm’in yorumlarını savunan gençliğin oluşturduğu, içinde farklı grupları da barındıran bir oluşum olarak tanımlanmaktadır. Bu oluşum heterojen bir özellik göstermekle birlikte Marksist temelli ideolojik bir bütün oluşturmaktadır. 68’li yıllarda, gençler kimliklerini kazanırken ideolojilerinin etkisinde kalmış, dinden uzaklaşmışlardır. Yeni gençlik, dini ve etnik kimlik yerine sınıf kimliğine dört elle sarılmış, sınıfsal çatışma temelinde işçi sınıfına sınıf bilincini yerleştirmeye çalışmıştır. Bu süreçte din, burjuvazinin elinde çıkarları için kullandığı bir araç haline dönüştürülmüş, burjuvazi, sınıfsız bir toplum oluşturma uğruna dinden kurtulma yolları aramıştır.Bunların kimliği işçi sınıfla burjuva arasındaki sınıfsal temele dayanmaktadır. Bu bağlamda, 68 kuşağının önemli aktörlerinin din-toplum ilişkileri bunların çalışmaları referans alınarak analiz edilecektir.

Anahtar Kelimeler: