Özet:

 Dünya genelindeki refah dağılımında görülen eşitsizlikler ve birçok ülkenin siyasal ve ekonomik açıdan istikrarsız yapıda olması nedeniyle insanlar daha iyi yaşam koşullarına ulaşmak ya da içinde bulundukları olumsuzluklardan kurtulmak için yüzyıllardır göç etmek zorunda kalmışlardır. Siyasi ve coğrafi gelişmeler ışığında dönemsel olarak dünyanın birçok bölgesinde etkili olan bu eğilim sadece modern Türkiye’nin tarihinde değil Osmanlı İmparatorluğu zamanlarından itibaren mevcut sınırlar içerisinde etkili olmuştur. Asya ve Avrupa arasında köprü görevi görerek kıtaların kesiştiği bir noktada jeostratejik bir konuma sahip olması ve Irak, İran, Suriye, Filistin, Kafkaslar, Afganistan, Rusya ve Balkanlar gibi İltica hareketlerinin yoğun olarak gerçekleştiği bir coğrafyanın yakınında bulunması, nedeniyle sığınma ülkesi ya da üçüncü bir ülkeye sığınma öncesi geçiş ülkesi olarak kullanılan Türkiye’ye ilişkin olarak bu çalışmada öncelikle, tarihsel süreç içerisinde göç olgusu üzerinde durulacak; bu çerçevede Türkiye’nin İlticaya ilişkin geçmişten bugüne yaklaşımının mevzuatındaki yansımaları ve yapılan değişiklikler ışığında mevcut İltica sistemi hakkında genel bir bilgi verilecektir.

Anahtar Kelimeler: