Atıf Sayısı
1
Görüntüleme
63
İndirme
38
Görsel senaryonun tarihi sinemaya öykünün girişi kadar eskidir. İlk örneklerine 1900’lü yılların en başında, Méliès’in fantastik filmlerinin eskizlerinde rastlanmıştır ve o zamandan bu yana animasyon ve reel görüntü filmleri gibi görsel-işitsel anlatılarla ve çizgi roman türüyle birlikte gelişim göstermiştir. Dolayısıyla çalışmada öncelikle görsel senaryonun teorik temelleri üzerinde durulmuş, benzeri anlatı sistemleriyle karşılaştırması yapılarak mevcut türsel karışıklıkların önüne geçilmesi amaçlanmıştır. Görsel senaryolar diğer ardışık sanatlar gibi sanatsal dışavurum ya da özgün bir öykü anlatmak için değil, aynı metinsel senaryo gibi görsel-işitsel prodüksiyona yönelik üretilen bir tür olarak görülmektedir. Filmik yapının tüm öğeleriyle ilişkili olmasından dolayı, senaryoyu görselleştiren sanatçı bütün film ekibini ilgilendiren bir çalışma ortaya koymakta, bilhassa yönetmenle, yapımcıyla ve senaristle birlikte iş yürülmesi önem taşımaktadır. Bir pre-prodüksiyon çalışması olan görsel senaryo, filmin bitmiş halinin tüm ekip tarafından aynı şekilde hayal edilebilmesini mümkün hale getirmektedir. Bu nedenle görsel senaryoda yer alan statik çizimlerin harekete dayalı prodüksiyonlara yol gösterebilmesi için, filmik öğeleri ifade edecek şematik bir dile ihtiyaç duyulmaktadır. Ancak görsel senaryo dili kapsamlı ve çok yönlü bir yapıya sahip olduğu için bu çalışma reel görüntü filmleri açısından önemli ve temel bir konu olan kamera çekim ölçekleri, açıları ve kamera hareketleriyle sınırlı tutulmuştur. Çalışmada görsel senaryo diline ait, hala gelişim aşamasında olan ifadeler ve kısaltmalar incelenmiş, eksik görülen kısımlara yeni eklemeler yapılarak şematik bir temsil biçimi önerilmiştir.
The history of the visual script is as old as the entrance of the story to the cinema. Their first examples were found in the early 1900s, in the sketches of Méliès's fantastic films, and since then it has evolved along with visual-hearing stories and the type of cartoon, such as animation and real imaging films. Therefore, the study first focused on the theoretical foundations of the visual scenario, compared with similar narrative systems, aimed at preventing existing typeal confusions. Visual scenarios are seen as a kind produced towards visual-hearing production as the same text scenario, not to tell an artistic exhaust or original story as other consecutive arts. Because the film structure is related to all the elements, the artist who visualizes the script is presenting a work that concerns the entire film team, and it is important to work with the director, producer, and the screenwriter. The visual scenario, a pre-production work, makes it possible that the film’s completed state can be imagined in the same way by the whole team. Therefore, a schematic language is needed to express the filmic elements in order that the static drawings in the visual scenario can lead to motion-based production. However, as the visual script language has a comprehensive and diverse structure, this work is limited to the scale of camera capture, angles and camera movements, which are an important and fundamental subject in terms of real image films. The study proposed a schematic form of representation by making new additions to the missing parts, examining the expressions and abbreviations that belong to the visual script language, which are still in the development phase.
Alan : Eğitim Bilimleri; Filoloji; Güzel Sanatlar; Hukuk; İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler; Spor Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
