Özet:

Günümüzde tarımsal biyoçeşitliliğin, gıda güvenliği açısında taşıdığı önem, bu konularda çalışan tüm sektörlerce kabul edilmektedir. Bu kavram, yalnız bitki ve hayvan genetik kaynakları, ekosistemde yer alan flora, fauna elemanları ve böcekler ile sınırlı kalmayıp, gıda üretiminde rol oynayan doğal habitatların tüm çeşitliliğini de içine almaktadır. Tarımsal biyoçeşitlilik, çiftçilerin tarım uygulamalarıyla bitki besin maddelerini geri dönüştürmelerine, hastalık, zararlı ve yabancı otlardan daha az zarar görmelerine ya da daha iyi korunabilmelerine, toprak ve iklim potansiyelinden daha iyi yararlanmalarına ve elverişsiz çevre koşullarından tarımın daha az olumsuz etkilenmesine yardımcı olur. Tarımsal biyolojik çeşitlilik, taşıdığı bu büyük öneme karşın, dünyanın pek çok yöresinde özellikle tarımsal gelişmeler ve insan etkilerine bağlı olarak önemli ölçüde erozyona uğramaktadır. Dünya ülkeleri biyoçeşitlilikteki kayıpları önlemek için gerek habitat, gerek tür bazında korumaya yönelik çeşitli sözleşmelere imza atmışlardır. Ancak, Biyolojik Çeşitlilik Sözleşmesi (BÇS), biyolojik çeşitlilik kavramını sektörel olmaktan çok, bütüncül bir yaklaşımla ele alan en geniş kapsamlı sözleşme durumundadır. Bu makale, biyoloji alanında çalışan araştırıcılar ile tarım ve çevre konularına ilişkin karar mekanizmalarında yer alan bürokratlar için, BÇS hakkında temel bilgiler vermek amacıyla hazırlanmıştır.

Anahtar Kelimeler: