Views
45
Downloands
8
Bireysel Emeklilik Sistemi, kişilerin aktif çalışma yaşamları süresince yaptıkları tasarrufları uzun vadeli yatırma yönlendirerek emeklilik dönemlerinde bir gelir elde etmelerine imkân sağlayan gönüllü bir sistemdir. Bu sistem aracılığıyla portföy yönetim şirketleri, biriken tasarrufları farklı alanlarda yatırmakta, ona göre de katılımcı istediği alanı seçebilmektedir. 2008 yılından itibaren Türkiye’de katılım finans kurumları, müşterilerini geleneksel finans kurumlarına bağlı olan katılım bireysel emeklilik yatırım fonlarına yönlendirmiştir. Bu durum ise 2012 yılının ortasında ilk katılım bireysel emeklilik şirketi kurulana kadar devam etmiştir. İkinci şirket ise 2013 yılında kurulmuştur. Bu çalışmada Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sistemi üç başlık atında ele alınmıştır. Birinci başlıkta Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sistemin tarihçesi, çeşitleri, katılım masrafları, avantajları, dezavantajları ve sosyal emeklilik sistemi ile farklarından bahsedilmiştir. Türkiye’de katılım bireysel emeklilik şirketleri ve bu şirketlere bağlı olan yatırım fonları ise ikinci başlık altında zikredilmiştir. İlk katılım bireysel emeklilik şirketi kurulmasının üzerinden yedi yılı aşkın bir süre geçmesine rağmen toplam 15 bireysel emeklilik şirketi kurulmuş, bunların içinde katılım bireysel emeklilik şirketlerinin sayısı ikiyi geçmemiştir. Türkiye genelinde bireysel emeklilik şirketlerine bağlı olan toplam 266 bireysel emeklilik yatırım fonu bulunmakta, bunların içinde katılım yatırım fonlarının sayısı 53’e ulaşmaktadır. Bu fonlara yatırılan para hacmi ise 22 milyar TL’yi geçmiştir. Üçüncü başlık altında ise katılım bireysel emeklilik sistemin fıkhî boyutu ele alınmıştır. Bu sistemin tarafları bireysel emeklilik şirketleri, katılımcılar, aracı kurumlar ve devletten oluşmaktadır. Şirketler ile katılımcılar arasındaki ilişkiye fıkhî açıdan bakılınca ücretli vekalet (vakala) olduğu görülmektedir. Aynı şekilde şirketlerin aracı kurumlarla ve şirketler ile arasındaki ilişkilere fıkhî açıdan bakılınca, bu ilişkinin de ücretli vekalet (vakala) olduğu anlaşılmaktadır. Katılımcılar aralarındaki fıkhî ilişki ise kâr ve kaybı katılımcılara ait olan bir şirket olduğu görülmektedir. Devlet ile katılımcılar arasındaki ilişkinin fıkhî boyutu incelenince, devletin ileri bir tarihte katılımcılara şartlı bir hibede bulunacağına dair bir söz (vaad) verdiği anlaşılmaktadır. Öte yandan bu başlık altında katılım bireysel emeklilik şirketlerin yatırım alanları ile ilgili fıkhî hükümlere değinilmiştir. Bu alanlardan biri Türkiye Katılım Bankaları Birliğine (TKBB) bağlı olan danışma kurulu tarafından yayınlanan pay senedi ihracı ve alım-satım standardı’nın şartları sağlayan şirketlerin hisse senetleridir. Diğer yatırım alanı ise ihracı ve tedavülü açısından bazı fıkhî itiraz ihtiva eden ve faizli borçlanma senetlerin yerine İslamî alternatif olarak sunulan devlet ve özel kira sertifikalarıdır (sukuk). Ayrıca katılım bireysel emeklilik şirketleri altına veya altına dayalı sermaye piyasası araçlarına yatırım yapabilmektedir. Bu araçların en yaygını ise altına dayalı kira sertifikalarıdır. Bu şirketlerin diğer yatırım yaptığı alan ise yabancı döviz ile tedavülü olan hisse senetleri ve kira sertifikalarıdır. Bazı katılım bireysel yatırım fonları, izahnamelerinde gelir ortaklığı senetlerine yatırım yapabileceğini zikretmesine rağmen bazı fıkhî itirazlar ihtiva ettiği için fiilen yatırım yapmamaktadır. Bu başlık altında konu ile ilgili ele alınan diğer fıkhî meseleler ise katılım bireysel emeklilik yatırım fonlarının borsa dışında ve tek tarafı bağlayıcı şekilde yapılan geri alım vaadi ile satım, döviz forward ve döviz swap sözleşmelerine yatırım yapmasıdır. Ayrıca bu sistemin katılım şirketlerindeki danışma komitesinden bahsedildikten sonra geleneksel bireysel emeklilik şirketlerine bağlı olan yatırım fonlarına yatırım yapmanın hükmüne değinilmiş, sistemden erken çekilmeyle ilgili fıkhî hüküm zikredilmiştir. Bu başlık altında son olarak, yıllık gelir sigortası olan bir katılımcının bireysel emeklilik sisteminden emeklilik hakkı kazandıktan sonra düzenli bir maaş alması ile ilgili hüküm ele alınmıştır.
The Individual Pension System in Turkey (BES) is an optional system through which specialized investment portfolios invest part of the money of people who want to save a certain part of their money on a regular basis in order to obtain these funds developed with a grant from the government after reaching a certain age. Investment portfolio companies invest these funds in investment funds with different investment fields and the subscriber in this system chooses the fund he prefers. Starting in 2008, the participatory financial institutions in Turkey began directing their clients to invest in the joint pension investment funds of traditional companies. And this continued until the middle of 2012, when the first company for individual participatory pension appeared in Turkey, before another company followed suit in 2013. This research dealt with the individual participatory pension system in Turkey in three sections: The first topic talked about the individual pension system in Turkey by giving an overview of its history and the types and expenses of participating in it, and by explaining the differences between it and the social retirement system, and then addressing the advantages and disadvantages of this system. The second topic deals with the individual participatory pension system in Turkey by studying the companies of this system and its investment funds. althrough more than seven years have passed, no third company for individual participatory pension has been established, out of the fifteen companies for individual pension in Turkey. And the participatory investment funds related to individual pension companies reached 53 out of 266 investment funds for individual pension in Turkey as a whole. And the amount of money invested in these funds exceeded 22 billion Turkish liras. As for the third topic, the doctrinal aspect of the individual participatory pension system in Turkey was studied. In it, the jurisprudential rule of the relationship between the parties to the system, including companies, subscribers, mediators, and the state, was mentioned. And it has been shown that paid wakala is the optimal jurisprudential rule for the relationship between individual pension companies and their subscribers. And the same applies to jurisprudential rule of the relationship between the individual pension company and the mediators and between the individual pension company and the state. As for the relationship between the participants themselves, it is considered a profit and loss partnership, while the relationship between the state and the subscribers is a promise of donation by the government to the subscribers. Then, the jurisprudential rule of investment areas for individual participatory pension companies was discussed. These funds are invested either in stocks whic meets the rules and limits set by the Sharia Committee of the Union of Turkish Participatory Banks, or the government and private sukuk, gold and money market instruments traded therein, sukuk and stock traded in foreign currencies, or revenue-sharing bonds. In addition, in this topic, some doctrinal issues related to this system have been discussed, such as making repurchase agreements, forward exchange contracts and swap exchange contracts in the unregulated market (outside the stock market) and in the form of a dating that is not binding on both parties together, and as a control mechanism. And the Sharia committees in the companies of this system, and as the ruling on investing in individual pension investment partnership funds affiliated with traditional institutions, and as the ruling on early withdrawal from the system, and as the ruling on obtaining a pension when retirement is due from this system by subscribing to the annual income insurance.
Field : İlahiyat
Journal Type : Uluslararası
Article Detail 
Similar Articles
Download PDF
Journal Information
Listen Paper
Cite
Print This Page
Share
Mendeley
