Abstract:

Araştırmada, üniversite öğrencilerinin serbest zamanlarında rekreatif etkinliklere katılımlarını engelleyen faktörlerin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada bilimsel araştırma yöntemlerinden nicel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Araştırmada Gürbüz ve ark (2012) tarafından geliştirilen “Boş Zaman Engelleri” ölçeği kullanılmıştır. Ölçek soruları 4’lü Likert tipte 18 sorudan oluşmakta ve 6 alt boyutu bulunmaktadır. Araştırmada ölçek sorularının dışında kişisel bilgileri analiz edebilmek için 7 adet demografik soru bulunmaktadır. Araştırma grubu, Ankara Üniversitesi’nde çeşitli fakültelerde eğitim gören toplam 538 öğrenciden oluşmaktadır. Normallik dağılımı sonucunda yapılan T-testi analizlerine göre, cinsiyet değişkeni ve birey psikolojisi alt boyutunda anlamlı bir fark tespit edilmiştir. Fakülte değişkenine bakıldığında ise, tesis ve zaman alt boyutlarında anlamlı farklar tespit edilmiştir. Sınıf değişkenine bakıldığında, tesis alt boyutunda anlamlı fark görülürken, gelir düzeyi değişkeninde ise zaman alt boyutunda anlamlı fark tespit edilmiştir. Spor ilgilenme düzeyi değişkenine göre yapılan One Way Anova analizlerine göre ise, birey psikolojisi, tesis ve ilgi eksikliği alt boyutlarında anlamlı farklar tespit edilmiştir. Anlamlı farkların hangi gruplardan kaynaklandığı ise, yapılan Post-hoc testleri ile araştırma sonuçlarına dâhil edilmiştir. Araştırma sonuçlarına bakıldığında kadınlarda birey psikolojisinin serbest zaman engellerinde önemli bir faktör olduğu, fakülte açısından bakıldığında ise, spor bilimleri fakültesinde okuyan öğrencilerin tesis yetersizliğinden, hukuk fakültesinde okuyan veya gelir düzeyi yüksek olan öğrencilerin ise zaman yönetimi konusunda engellerle karşılaştıkları görülmektedir. Spor ilgilenim düzeyine bakıldığında ise birey psikolojisinin, tesis yetersizliğinin ve ilgi eksikliğinin öğrencilerde serbest zaman engelleri yarattığı tespit edilmiştir.

Keywords: