Özet:

İnsan davranışlarını etkileyen ve düzenleyen kurallar ve değerler sistemi olan ahlâk, hangi düzeyde olursa olsun, toplum hayatının var olduğu her yerde mevcuttur. Etik ise pratik alanda ortaya çıkan ahlâkın kuramsal boyutu, felsefenin ahlâkın bilgisine yönelik değerlendirmeleridir. Bir anlamda ahlâki yaşayış ilkelerinin ve unsurlarının bilgisinin elde edilmesine yönelik felsefi bir faaliyet alanıdır. Bütün felsefe disiplinleri gibi etiğin de kendine has terim ve kavramları vardır. Bu kavramların tanımlanmasına yönelik çabalar ilkçağ felsefesinden beri sürmektedir. İyi, erdem ve sorumluluk kavramları bunlardan birkaçıdır. Etik tarihi açısından en eski etik türü olan normatif etikin bir türü olan erdem ahlakı ilkçağ felsefesinden günümüze kadar çeşitli biçimlerle temsil edilmiştir. Buna göre erdem bilgelikle ilişkilidir ve bilgelik ise sadece amaçlanan bilginin elde edilmesi ile kazanılan bir vasıf olmayıp kazanılan bilginin insani eylemlere de yansıtılması halidir. Erdem etiğinin öncülerinden olan Sokrates’e göre insanın eylemlerinin amacını mutluluktur ve mutluluk da erdemle yani bilgelikle ilişkilidir. Bilgelik ile erdemin yaşlılıkla olan ilişkisini düşünce tarihinde pek çok filozofun görüşünde tespit etmek mümkündür. Batı felsefesinde olduğu gibi Türk-İslam düşüncesinde de örnekler bulmak mümkündür. Bu konuda önemli bir örnek olan Farabi’ye göre insanın nihai ve en yüksek amacı olan mutluluk erdemle ilişkilidir. Erdemin yaşlılıkla ilişkisini ise insanın yaşlanmasına paralel olarak elde ettiği tecrübelerin içeriğinde aramak gerekir. Buna göre yaşlılık sadece niceliksel bir süreç değil aynı zamanda niteliksel bir süreçtir. Uzun ve derin bir olgunlaşma sürecinin sonucunda elde edilen değerlerin topluma aktarılması da önemli bir özelliğidir.   Anahtar Kelimeler: Yaşlılık, erdem, bilgelik, etik   AGEING AND ETHICS   ABSTRACT Moral which is the value system of affecting and controlling human behavior in the society is present everywhere where there is life. Ethics which is the theoretical dimension of morality emerging in the realm of practice,is the philosophical assessment knowledge of morality . Like the all philosophical disciplines ethics has some own terms and concepts. Since antiquity the efforts to define of these concepts continues. Good, virtue and responsibility are some of them. Virtue ethics, an oldest type of normative ethics, is represented by a variety of forms from antiquity to the present day philosophy. According to this, virtue is related to wisdom, and wisdom is not only a qualification acquired by obtaining the aimed information, but also reflecting the acquired information in human actions. For Socrates, one of the forerunners of virtue ethics, the purpose of human actions is happiness  is related to virtue, that is, wisdom. The relation of wisdom and virtue to  ageing can be seen in the view of many philosophers. As it is in Western philosophy, it is possible to find examples in the thought of Turkish-Islam According to Farabi, who is an important example in this matter, happiness which is the ultimate and highest aim of human being is related to the virtue. It is necessary to look for the relationship between old age and virtue in the context of experiences that are obtained in parallel with human aging. Accordingly, old age is not only a quantitative process but also a qualitative process. Transferring the values obtained as a result of a long and deep maturation process is also an important feature of its.   Key words: Ageing, wisdom, virtue, ethics  

Anahtar Kelimeler: