Bu çalışmanın amacı; örgütlerde beyin takımı olarak ifade edilen ve bundan dolayı da örgütün hedefleriyle bütünleşmesi oldukça önemli olan yöneticilerin iş-yaşam dengeleri ve örgütsel özdeşleşme düzeylerini saptamak, bu iki örgütsel faktör arasında anlamlı bir ilişki olup olmadığını incelemek ve anlamlı bir ilişkinin varlığı durumunda örgütle özdeşleşmenin iş-yaşam dengesine etki düzeyini belirlemektir. Araştırma kapsamında gerçekleştirilen korelasyon analizi sonucunda; iş-yaşam dengesi ile örgütsel özdeşleşme arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki saptanmış, basit doğrusal regresyon analizi sonucunda; üst düzey yöneticilerin iş-yaşam dengesindeki değişimin %12,5’ini örgütsel özdeşleşmedeki değişimin açıkladığı belirlenmiş ve iş-yaşam dengesinin örgütsel özdeşleşme üzerinde 1 birime karşılık 0.809 birimlik bir artışa neden olduğu saptanmıştır. Farklılık analizleri sonucunda ise; üst düzey yöneticilerin iş-yaşam dengesinin kişisel gelişim eğitimi alınıp alınmamasına göre anlamlı bir farklılık gösterdiği ve daha önce kişisel gelişim eğitimi alan yöneticilerde iş-yaşam dengesinin daha yüksek olduğu saptanmıştır.
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|