Atıf Sayısı
13
Görüntüleme
31
İndirme
7
Amaç – Bu çalışmanın amacı örgütsel kısıtların görev performansı ve bağlamsal performans üzerindeki etkisinde örgütsel özdeşleşmenin aracılık rolünün incelenmesidir. Yöntem – Araştırma, Ankara’da bulunan kamu kuruluşlarında çalışan en az iki yıllık üniversite eğitimi almış 592 kişiye anket uygulanması yoluyla gerçekleştirilmiştir. Verilerin analizinde SPSS ve SmartPLS programları kullanılmıştır. Hipotezlerin testi için yapısal eşitlik modellemesi yönteminden yararlanılmıştır. Bulgular – Analiz sonuçlarına göre örgütsel kısıtların, algılanan görev performansı ve bağlamsal performans üzerinde bir etkisi olmadığı görülmüştür. Ancak örgütsel kısıtlar, örgütsel özdeşleşmeyi negatif yönde etkilemektedir. Örgütsel özdeşleşme de görev performansını ve bağlamsal performansı pozitif yönde ve yüksek düzeyde etkilemektedir. Örgütsel kısıtlar, görev performansı ve bağlamsal performansı etkilemese bile Zhao, vd., (2010)’nin yaklaşımına göre değerlendirildiğinde bu etkinin dolaylı bir şekilde gerçekleştiği görülmüştür. Bu nedenle çalışma sonucuna göre örgütsel özdeşleşme, örgütsel kısıtların performans üzerindeki etkisinde aracılık rolü oynamaktadır. Tartışma – Araştırmada ölçülen örgütsel kısıtlamaların seviyesi, bahsedilen kısıtlamaların ne ölçüde var olduğu değil, bir kişinin işini ne ölçüde zorlaştırdığı veya imkansız kıldığına yöneliktir. Analiz sonuçları incelendiğinde katılımcılar için örgütsel kısıtların ortalama olarak ayda bir ya da iki kez sorun oluşturduğu ortaya çıkmıştır. Araştırmanın, kamu kurumlarında yapıldığı göz önüne alındığında, ölçek maddeleri arasında ortalaması yüksek olup diğerlerine oranla daha fazla kısıt olarak görülen faktörler, “diğer insanlar tarafından kesintiler, diğer çalışanlar ve çatışan iş talepleri” dir. Bu sonuca göre çalışanların kamu kurumundan ziyade kişilerden kaynaklanan nedenleri bir kısıt olarak değerlendirdikleri görülmektedir. Araştırma sonuçlarına göre katılımcıların örgütsel özdeşleşme düzeyleri yüksektir ve bu durum görev performansını ve bağlamsal performansı olumlu yönde etkilemektedir. Örgütsel kısıtlar ve özdeşleşme arasındaki ilişkiyi inceleyen bir çalışmaya alan yazında rastlanmamış olmasından dolayı, araştırmanın alan yazına bir katkısı da örgütsel kısıtlar arttıkça örgütsel özdeşleşmenin düştüğüne dair bir bulguya ulaşılmasıdır. Araştırmada ortaya çıkan farklı bir diğer sonuç ise örgütsel özdeşleşmenin görev performansından çok bağlamsal performans üzerinde daha fazla etkiye sahip olmasıdır. Bu durumda örgütsel özdeşleşmenin neden görev performansından daha çok bağlamsal performans üzerinde etkisinin olduğunun hangi faktörlerle açıklanabileceğinin araştırılması gerekmektedir. Araştırma modeli daha önce test edilmediğinden alan yazına katkı sağlayacağı düşünülmektedir.
Purpose - The purpose of this study is to study the mediation role of organizational identification in the impact of organizational limitations on function performance and contextual performance. Method - The research was carried out through the application of a survey of 592 people who received at least two years of university education working in public institutions located in Ankara. Data analysis uses SPSS and SmartPLS programs. The method of structural equality modeling has been used for the test of hypotheses. Results - The analysis results showed that organizational limitations did not have any impact on the performance of the detected task and the contextual performance. But organizational restrictions affect organizational identity in a negative direction. Organizational identification also affects task performance and contextual performance in a positive direction and at a high level. Even if the organizational limitations do not affect the performance of the task and the contextual performance, when assessed according to the approach of Zhao, etc., (2010) it was found that this effect occurred indirectly. Therefore, according to the study, organizational identity plays a mediation role in the impact of organizational limitations on performance. The level of organizational restrictions measured in the study is not aimed at the extent to which the aforementioned restrictions exist, but to the extent to which a person makes his work difficult or impossible. When the results of the analysis were examined, it was found that organizational limitations for participants were a problem one or two times a month in average. Considering that the research is carried out in public institutions, the factors that are considered to be more restrictive than the other are the "interruptions by other people, other employees, and conflicting job demands." According to this conclusion, employees consider causes arising from people rather than public institutions as a limitation. The research finds that the organizational identification levels of participants are high, and this situation affects the performance of the task and contextual performance in a positive direction. Since a study that examines the relationship between organizational limitations and identification has not been found in the summer, a contribution to the field text of the study is also the finding that the organizational identification has decreased as organizational limitations increase. Another different outcome from the study is that organizational identification has a greater impact on multilateral performance than the performance of the task. In this case, it is necessary to explore what factors can explain why organizational identification has more impact on contextual performance than task performance. It is believed that the research model will contribute to the field text since it has not been tested before.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
